Gisterenavond werd in een zaal in De Studio in Antwerpen omgetoverd tot een intieme poëtische ruimte waar stadsdichter Esohe Weyden haar nieuwste bundel Richtingloos Navigeren voorstelde. Met eerlijke woorden, ritmische verzen en muzikale begeleiding liet ze haar publiek kennismaken met haar visie op de complexiteit van de liefde en de pijnlijke, maar vaak noodzakelijke weg naar heling. Het werd een avond waarin kwetsbaarheid kracht werd.
In een sfeervolle zaal van De Studio vlakbij het Mechelsplein, stond de kersverse stadsdichter van Antwerpen – met Nigeriaanse en Belgische roots gisterenavond in de schijnwerpers. Esohe Weyden bracht haar nieuwe dichtbundel Richtingloos Navigeren, waarin ze de grillige zoektocht na een gebroken hart in woorden giet. “Iedereen ervaart dat gevoel wel eens, maar het onder woorden brengen lukt vaak niet daar wil ik met mijn poëzie iets in betekenen,” vertelde Weyden.
In haar boek neemt de dichter de lezer mee door de pieken en dalen van de liefde. “Er waren thema’s die ik eerst te persoonlijk vond, waarvan ik dacht: dit kan ik toch niet delen? Maar net omdat zoveel mensen die ik ken inclusief een groot deel van deze zaal diezelfde emoties meemaken, wilde ik die drempel oversteken.” Volgens Weyden is haar bundel er voor iedereen die ooit liefhad, verloor en opnieuw moest beginnen.
Liefde blijft tijdloos, maar de manier waarop we ermee omgaan, verandert. Esohe kijkt met trots naar het dertigjarig huwelijk van haar ouders, maar beseft tegelijk hoe anders relaties vandaag zijn. “Een simpel punt aan het einde van je berichtje kan tegenwoordig al voor ruzie zorgen. Dat soort kleine dingen maakt liefde in 2025 iets heel anders dan vroeger,” klonk het met een glimlach.
De verwachtingen rond haar bundel? Bescheiden, maar oprecht. “Als er één iemand na afloop naar me toe komt en zegt: ‘Dat ene gedicht, dat was precies hoe ik me voelde, maar ik kon het niet verwoorden’, dan is mijn missie geslaagd,” aldus Weyden. Sociale media zijn voor haar een dubbele spiegel: enerzijds het podium waarop ze haar werk deelt, anderzijds een plek waar feedback en reacties je diep kunnen raken.Als jonge, vrouwelijke stadsdichter van kleur draagt Weyden een bijzondere verantwoordelijkheid. Ze staat symbool voor een nieuwe generatie stemmen die het culturele landschap diverser en inclusiever maken. Haar aanwezigheid in de literaire wereld is niet alleen een persoonlijke overwinning, maar ook een belangrijke stap richting representatie. Ze bewijst dat poëzie niet beperkt is tot een selecte groep, maar juist een krachtig middel kan zijn voor iedereen die zich wil uiten, ongeacht afkomst of achtergrond. Met haar woorden opent ze deuren voor de dichters van morgen.
Woorden en muziek smelten samenTijdens de avond bracht Weyden niet alleen haar gedichten, maar kreeg ze ook muzikale ondersteuning van de Burundese muzikant Jérémie Hakeshima, beter bekend als Yélé. Hoewel die samenwerking op het laatste moment ontstond, bleek het een gouden zet: het publiek reageerde enthousiast op de samensmelting van woord en muziek. Ook dichter Yannick Moyson en zangeres/pianiste Marlijn Spee brachten onder hun gezamenlijke projectnaam Moyson in Spee een bijzondere herwerking van een van Weydens gedichten. Hun muzikale interpretatie gaf de avond een extra gelaagdheid en toonde hoe poëzie kan leven in verschillende vormen
Stadsdichter Esoho Weyden en journalist Jelle Van Riet tijdens boekvoorstelling foto: @Radiostad
